J.M. van Hardeveld
2 februari 1891 - 11 maart 1953
De Amsterdammer Johannes Martinus (Jan) van Hardeveld doorliep de ambachtschool, de avondtekenschool en de industrieschool. Zijn loopbaan begon als timmerman; later werd hij opzichter en tekenaar. Hij studeerde eerst in Brussel aan de AcadƩmie des Beaux Arts, en vervolgens aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam, afdeling Hoger Bouwkundig Onderwijs.
Die laatste opleiding rondde hij in 1918 af. Een jaar eerder had hij zich al gevestigd als zelfstandig architect. Hij werkte veel samen met J.A. Pauw.
Van Hardeveld specialiseerde zich in het gebruik van beton in de woningbouw. Betonwoningen van zijn hand verrezen in Brussel, Rotterdam, Den Bosch en Breda. Daarnaast bouwde hij diverse villa's.
Vanaf 1930 valt op dat zijn opdrachtgevers vooral uit de katholieke zuil kwamen. Van Hardeveld had zich zelf rond 1920 tot het katholicisme bekeerd. Hij werkte voor katholieke woningbouwverenigingen en voor katholieke bedrijven zoals Vroom & Dreesmann. Religieuze gebouwen uit die tijd zijn bijvoorbeeld de Augustinuskerk (1934) en het klein-seminarie te Apeldoorn (1934). In 1937 werd hij lid van de gemeenteraad, in de katholieke fractie.
Na de oorlog ontwierp hij diverse woningbouwcomplexen in de westelijke tuinsteden.
Van Hardeveld trouwde in 1922 met de FranƧaise Germaine M.E. Bertin. Ze kregen twee kinderen. Dochter Annick (1923-1945) was tijdens de oorlog koerierster voor het verzet, wat haar het leven kostte. Architect Van Hardeveld overleed in 1953 en werd begraven op de r.-k. begraafplaats Buitenveldert.