4 oktober 1885 - 20 februari 1987
Hendricus Theodorus Wijdeveld werd geboren in Den Haag. Als jonge jongen belandde hij op het bureau van de architect Jac. van Straaten, als hulpje van de tekenaars. Later werkte hij nog bij Pierre Cuypers, en tussen 1905 en 1914 in Londen en Parijs.
In 1914 vestigde hij zich als zelfstandig architect in Amsterdam. Zijn eerste opdracht was de juwelierswinkel van Citroen in de Kalverstraat, die hij een neoclassicistische gevel gaf.
In de jaren 1920 ontwierp hij enkele woningbouwcomplexen in Amsterdam, overwegend in de stijl van de Amsterdamse School. Kenmerkend zijn de repeterende ramen, die snelheid suggereren en daarmee aansluiten op de verkeerswegen waar ze op uitkijken. Het ultieme voorbeeld is te zien aan de Hoofdweg (1923-1926).
Bekend was ook zijn helaas gesloopte blok aan de Insulindeweg (1920), bij het Muiderpoortstation. Vanwege de twee rondingen op de hoek stond het bekend als De billen van Wijdeveld.
Wijdeveld reisde veel en had een groot netwerk, ook onder niet-architecten. Hij was ook actief als grafisch ontwerper, onder meer van het tijdschrift Wendingen waarvan hij ook hoofdredacteur was.