Herenhuis, tegenwoordig verenigd met het buurpand rechts, nummer 35.
Op de geveltekening van bouwmeester Breuker ontbreken diverse van de huidige gevelonderdelen, waaronder het balkon. Het is ons niet bekend wanneer dat werd toegevoegd.
Het gemeentelijke bureau Monumentenzorg omschreef het pand circa 2000 als volgt: "Woonhuis bestaande uit een sous-terrain, een bel-etage, een eerste, een tweede en een zolderverdieping. Het pand is vier ramen breed en rond 1885 in een neo-renaissance stijl opgetrokken. De gevel is wit gepleisterd en rijkelijk voorzien van sier- en krulwerk. Om de ramen zijn waterlijsten aangebracht met boven de ramen een kuif. Het smeedijzeren balkon wordt door rijk versierde consoles gedragen. De gevel is een goed voorbeeld van de z.g. "stuccadoorsstijl" zoals deze in de Plantage werd toegepast."
Opdrachtgever was B.J.J.H. Bahlmann (Dinklage, Nedersaksen 1800 - Amsterdam 1882), die het pand dat hier toen al stond liet slopen. Bahlmann was een handelaar in manufacturen met een winkel op de Nieuwendijk. Hij was eigenaar van twee andere panden in de Plantage: een woonhuis in de Henri Polaklaan en een koetshuis aan de Doklaan.
Eerste bewoners waren Heinrich Alexander Bahlmann (Amsterdam 1834 - 1884) en Maria Rosalia Agnes Striethorst (Amsterdam 1846 - Overveen 1927). Ze waren in 1868 getrouwd en kregen hier drie kinderen. In 1873 vertrok het gezin naar Plantage Parklaan 15. H.A. Bahlmann was een zoon en zakenpartner van de Bahlmann die het huis liet bouwen.
In 1926 betrok de Sint-Hubertusvereniging het pand. Ze bood er opvang voor ongehuwde katholieke vrouwen met kinderen. Er was ruimte voor 5 vrouwen en 25 kinderen. De leiding was in handen van Zusters der Voorzienigheid, Arme Zusters van het Goddelijk Kind. Voor de verbouwing van het woonhuis werd architect A.J. Joling ingeschakeld.
In 1939 werd het tehuis uitgebreid met Plantage Kerklaan 27, waar het met de tuin aan grensde. Zo ontstond het Sint Hubertus Kleuterhuis. Door de uitbreiding konden kinderen voortaan tot hun zesde in het tehuis blijven; eerder moesten ze op hun derde naar een weeshuis, als er geen andere oplossing gevonden was.
Nummer 35 werd vermoedelijk in de jaren 1950 door de vereniging gekocht. Eind jaren 1970 verrees links van 33 het nieuwe Hubertushuis, ontworpen door Aldo van Eyck. Het was verbonden aan de oudbouw op 33-35, die toen gerestaureerd werd.
Sinds circa 2018 zijn 33 en 35 panden in gebruik als hotel.
Oorspronkelijk huisnummer: V 113; vanaf 1875 27, vernummerd tot 33 in 1927.
- Deel van Plantage
Plantage Middenlaan 33
- Datering:
- 1869
- Ontwerp:
- Breuker, G.W.
- Bouwstijl:
- Stucadoorsstijl
- Oorsponkelijke functie:
- Woonhuizen
- Status:
- Bronnen & links:
- Monumenten Inventarisatie Project
- Bron omschrijving bMA: dataset monumenten, api.data.amsterdam.nl/…
- "St. Hubertus niet alleen toevlucht maar ook nazorg voor de ongehuwde moeder." De Tijd 19-11-1948, (Delpher) resolver.kb.nl/…
- Laatste wijziging:
- september 2025
Er zijn 14 afbeeldingen in de beeldbank van het Stadsarchief die gerelateerd zijn aan dit adres.