Voormalige woning van de directeur van steenhouwerij D. Weegewijs. Het woonhuis stond op de hoek van het bedrijfsterrein, dat nu grotendeels wordt ingenomen door een blok appartementen.
Het wordt ook wel het Zwitserse huis genoemd, vanwege de alpien aandoende uitstekende dakdelen.
Na het overlijden in 1880 van steenhouwer David Weegewijs (geb. 1812) werd het bedrijf voortgezet door drie leden van de familie De Jong: vader Dirk Jan (1825-1896), die er al boekhouder was, en zijn zoons Dirk Jacobus (1859-1915) en Jacobus Wilhelmus (1862-1935). Het was Dirk Jacobus die hier ging wonen, met zijn vrouw Pietertje Zijlstra (1855-1907) en hun negen kinderen.
Door de in 1836 opgerichte steenhouwerij werden beelden gemaakt maar ook schoorstenen en allerlei natuurstenen en marmeren materiaal voor bouwprojecten. Een voorbeeld van dat laatste is het kantoor van de Amsterdamsche Bank in de Sarphatistraat uit 1929, waarvoor Weegewijs gevelonderdelen en marmeren trappen leverde.
De werf werd rond 1940 grotendeels verplaatst naar de Valkenburgerstraat, en circa 1970 naar de Distelweg. Op het terrein aan het Rapenburg kwamen aan de straatkant ateliers van diverse beeldhouwers: Wessel Couzijn (Amsterdam 1912 - 1984), Pearl Perlmuter (New York 1915 - Amsterdam 2008), Paul Koning (Arnhem 1916 - Eemnes 1998).
In 2001 resteerden hier enkel een loods en het werfterrein. De bouwvergunning voor het appartementencomplex werd afgegeven ondanks het voornemen van het gemeentebestuur om het gehele terrein aan te wijzen als gemeentelijk monument.
Aan de overkant, Rapenburg 43, had de firma Weegewijs lange tijd een winkel waar onder meer schoorsteenmantels verkocht werden.
Huisnummer tot 1927: 14.
Rapenburg 44
Er zijn 14 afbeeldingen in de beeldbank van het Stadsarchief die gerelateerd zijn aan dit adres.