• 1850-1940
  • Wederopbouw
  • Na '65
  • Complexen
  • Personen & organisaties
  • Thema's
  • Bouwstijlen
  • Zoeken
  • - - - - - - -
  • Over, bronnen, copyright etc.
  • Privacyverklaring
  • start
  • Gerrit van Arkel

    Afbeelding uit: 1897. Uitsnede uit een foto van Jacob Olie.
    Afbeelding uit: januari 2016. Gebouw Helios, Spui.
    Afbeelding uit: november 2011. Gebouw Astoria, Keizersgracht (samen met H.H. Baanders).
    Afbeelding uit: november 2011. Herengracht / Gasthuismolensteeg.
    Afbeelding uit: 1892. Kalverstraat / Heiligeweg.
    Afbeelding uit: mei 2017. De "handtekening" van Van Arkel is op veel van zijn gebouwen te vinden, zoals hier in de Spuistraat.

    Gerrit van Arkel

    3 april 1858 - 11 juli 1918

    Gerrit van Arkel (volledige naam; de A die hij als tweede initiaal gebruikte was een verwijzing naar zijn vader Adrianus) leerde timmeren en tekenen in zijn geboorteplaats Loenen aan de Vecht. In Amsterdam volgde hij 's avonds tekenlessen aan de Industrieschool van de Maatschappij voor den Werkenden Stand. Een van de bestuursleden van de school was de aannemer Jan Galman, die het talent van Van Arkel zag en hem een baan gaf. Ook zorgde hij ervoor dat Van Arkel zelf tekenles ging geven aan de avondschool.

    Als achttienjarige kreeg Van Arkel een baan op het bureau van G.B. Salm in Amsterdam. Met zijn collega Wilko Wilkens (geb. 1854) begon hij in 1882 een eigen bureau.

    Wilkens overleed al in 1884, maar Van Arkel handhaafde nog lang de bureaunaam Wilkens & Van Arkel.

    Van Arkel had veel belangstelling voor oudere bouwwerken, en dat is goed te zien in zijn vroege werken. Daarin overheerst de neo-Hollandse renaissancestijl, die rond 1870 door Gosschalk was geïntroduceerd. Er resteren nog diverse winkel-woonhuizen van Van Arkel met typerende trapgevels, zoals Kalverstraat 190.

    Vanaf ongeveer 1890 gaat hij meer in de stijl van de Jugendstil (of art nouveau) bouwen. Dat is te zien in zijn bekendste werken: het woonhuis Keizersgracht 766 (1894), gebouw Helios op het Spui (1897), het winkel-woonhuis Spuistraat 274 (1898), kantoorgebouw Astoria op de hoek van Keizers- en Leliegracht (1905, samen met H.H. Baanders), en diamantslijperij Asscher in de Tolstraat (1907). Zijn laatste werk, het kantoor op de hoek Keizersgracht/Westermarkt (1919) vertoont enige invloed van de Amsterdamse School.

    Van 1899 tot 1906 was Van Arkel lid van de gemeenteraad, namens de Vrijzinnig Democraten. Hij werkte mee aan de Bouwverordening van 1905 en pleitte in de raad -tevergeefs- voor de herinvoering van de stadsarchitect.

    Vanaf 1914 was hij geassocieerd met H.J. Breman.

    Van Arkel trouwde in 1885 met Anna Maria Cramer. In 1901 scheidde hij van haar om een maand later te trouwen met Maria du Pré. Ze verhuisden in 1909 naar Abcoude, waar hij in 1918 overleed. Hij werd begraven in Baambrugge. In 2022 werd een Amsterdamse brug naar hem vernoemd, brug 1751 in de architectenbuurt in de wijk Elzenhagen.

    Alle personen en organisaties

    Bronnen & links:
    • A.W. Weissman: Levensbericht van G. van Arkel. In het Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1919, www.dbnl.org/…
    Laatste wijziging:
    juli 2023

    Zoeken