5 november 1864 - 14 februari 1947
Over het leven van Johan W.F. Hartkamp junior is niet veel bekend. Hij doorliep in de jaren 1870 enkele cursusjaren tekenen bij de Maatschappij Felix Meritis. Vermoedelijk heeft hij daarna elders een vervolgopleiding gevolgd. In 1889 duikt hij voor het eerst op in de kranten als bouwkundige, met een aanbesteding van de verbouwing van een paar huizen.
Er volgden al snel grotere opdrachten, zoals de houthandel aan de Overtoom en een meubelfabriek in de Ruysdaelstraat (beide 1891). In 1893 kreeg Hartkamp de opdracht om een villa in het Willemspark te ontwerpen; het is nu een rijksmonument.
Die villa ontwierp hij nog in de toen gangbare stijl van neo-Hollandse renaissance. Rond de eeuwwisseling kwam hij onder de invloed van de art nouveau, zoals bijvoorbeeld blijkt uit het kantoor van effectenhandel Sanders op het Damrak (1903, rijksmonument).
De enige kerk die hij voor zover bekend heeft ontworpen is de Petrus en Pauluskerk in de Ruysdaelstraat (1914, rijksmonument).
Hij is wellicht vooral bekend door zijn grote bedrijfspanden: lettergieterij Tetterode in de Bilderdijkstraat (1903, rijksmonument), drukkerij Senefelder aan de Admiraal De Ruijterweg (1910, gemeentelijk monument) en de Kromhoutfabrieken aan de overzijde van het IJ (1908-1930).
Hartkamp was ook actief in de Maatschappij ter bevordering van Nijverheid. Die had in 1901 de avondschool voor timmerlieden Concordia inter nos overgenomen.
Hij trouwde in 1902 met Nancy Brumsen en overleed in 1947.