D.F. Slothouwer
5 november 1884 - 3 december 1946
Dirk Frederik Slothouwer werd geboren in Manjong, op Java in het toenmalige Nederlands-Indië. In 1905 studeerde hij af als bouwkundig ingenieur aan de Technische Hogeschool te Delft. Hij werkte vervolgens op de bureaus van J. Springer, J.W. Hanrath en J.A.G. van der Steur.
In 1909 won Slothouwer de prijsvraag voor een reisbeurs van de Prix de Rome. Hij reisde drie jaar door Duitsland, Denemarken, Frankrijk, Italië, Griekenland en Egypte. In Italië raakte hij vooral onder de indruk van gebouwen die vlak voor het hoogtepunt van de renaissance ontworpen waren.
Terug in Nederland vestigde hij zich in 1912 in Amsterdam. Samen met Schill & Haverkamp werkte hij aan de sociëteit van de Groote Club op de hoek van Dam en Kalverstraat (1912-1914).
In Amsterdam ontwierp hij verder diverse kantoren en woningbouwcomplexen, waaronder een complex aan de Banstraat in de stijl van de Amsterdamse School (1923).
In 1924 promoveerde hij in Delft. Zijn proefschrift ging over Nederlandse renaissance-bouwkunst in Denemarken. Twee jaar later werd hij in Delft hoogleraar architectuur. Die functie behield hij tot 1946. Hij werd toen opgevolgd door Jo Berghoef.
- Bronnen & links:
- Nwe Inst zoeken.hetnieuweinstituut.nl/…
- Laatste wijziging:
- augustus 2018