Breuker verbouwde een bestaand woonhuis tot winkel-woonhuis. Opdrachtgever was B.J. Hegger, een spekslager.
Spekslager is een ander woord voor varkensslachter. Hegger bleef hier actief tot hij eind 1889 overleed. Zijn weduwe, M.J.P. Randshuizen, zette de slagerij voort tot ook zij overleed, in 1901.
Diepenbroek ontwierp in 1903 een nieuwe pui, met tegelwerk in het portiek. Eerste gebruiker was een lingeriewinkel. Eind 1904 kwam hier de vis- en comestibleswinkel van de gewezen steenhouwer Mozes Korper (Amsterdam 1868 - 1906) en zijn vrouw Mina Wafelman (Amsterdam 1869 - Auschwitz 1943). Ze woonden achter de winkel, en hadden een vergunning om op de binnenplaats stokvissen te beuken om ze murw en daarmee eetbaar te maken. Na het faillissement begin 1906 en de dood van Mozes ("na een langdurig en smartelijk lijden") kwam er de beddenwinkel van G.A. Leeuwin, tot 1914.
Vermoedelijk kwam er na WO I een lunchroom. Later werd dat een ijssalon annex espressobar, en vanaf midden jaren 1970 snackbar/petit restaurant De Dampende Pot. De uitbaters daarvan, die in het pand woonden, verhuisden in 1987 naar Almere. Anno 2024 zit hier Lost in Amsterdam, een "lounge cafe" voor wietgebruikers, met cocktailbar.
Na WO II werden de verdiepingen gebruikt als pension. Tegenwoordig zijn dat twee woningen.
Adres tot 1875: (Korte) Nieuwendijk L 52.
Nieuwendijk 19
Er zijn 5 afbeeldingen in de beeldbank van het Stadsarchief die gerelateerd zijn aan dit adres.