Sarphatistraat 12-14

Selecties van bouwwerken

Gereedschap

Twee herenhuizen. Oorspronkelijk waren het er drie, symmetrisch opgezet; nummer 10 maakte in de jaren 1930 plaats voor het huidige pand op 8-10. Opmerkelijk zijn de geglazuurde tegels onder de lijsten - geliefde ornamenten van de architect, Theodor Sanders.

Achter in de tuinen, aan Achter Oosteinde, volgden in 1880 de bijbehorende koetshuizen, ook ontworpen door Sanders.

Opdrachtgever was de bankier en effectenhandelaar I.E. Teixeira de Mattos (1832-1885). Voor hem had Sanders eerder een grote villa in Baarn ontworpen.

Nummer 10 werd in 1880 betrokken door Lewis Enthoven (1828-1911), zijn echtgenote Rachel Mendes (1838-?) en hun drie kinderen. Enthoven was lid van de firma van Teixeira de Mattos en bestuurder van de Surinaamsche Bank. De Enthovens vertrokken in 1896 naar Hilversum. Volgende bewoners waren cacaofabrikant Dirk Blooker (1854-1914), zijn vrouw en hun twee kinderen. Zoon Cornelis Frans Jacobus overleed in 1902, 16 jaar oud; zijn zus Gerarda Johanna in 1903, 20 jaar oud. Na het overlijden van Dirk woonde zijn weduwe A.C. Blooker-Van Exter er tot haar dood in 1924. Hier was ook het kantoor van de firma Blooker gevestigd, tot begin jaren 1920.

Eerste bewoners van nummer 12 waren Catharina Schmasen (1811-1893) en haar zoon en dochter. Het gezin van de weduwe kwam in 1879 naar Amsterdam uit Venlo. Catharina was de weduwe van Johann Friedrich Schmasen, een welgestelde Duitser uit Kaldenkirchen.

De eerste bewoner van nummer 14 was volgens de stedelijke adresboeken E. de Munnick. De archieven geven geen uitsluitsel over wie dat was. Volgens het "bevolkingsregister tijdelijk verblijf" was het een man met Bloemendaal als "werkelijke woonplaats", die hier verbleef "met zijn huisvrouw". Een andere E. de Munnick was Emily de Munnick-Mathieu (1846-?), sinds 1880 weduwe van een Indiëganger. Over De Munnick is verder niets bekend, behalve dat hij of zij hier tot circa 1896 woonde, afgaand op de adresboeken.