Winkelpand met drie bovenwoningen, op de hoek met de Raamsteeg. Vanaf de oplevering zit er een bakker op de begane grond. Het pand werd gebouwd in opdracht van de luxebakkerij van F.C. Stähle.
Bij oplevering was dit het hoogste gebouw in dit deel van het blok. Dat veranderde in 1923 met de komst van het gebouw van Gerzon.
In de winkel zijn fraaie tegeltableaus aangebracht met taferelen uit het bakkersbedrijf. Ze zijn gemaakt door plateelbakkerij Roozenburg. Ook in het exterieur zijn decoraties te vinden over het bakken van brood.
Het Nieuws van den Dag schreef in juli 1898 over het nieuwe pand:
EEN MODELBAKKERIJ.
Het nieuwe gebouw op den hoek van Spuistraat en Raamsteeg heeft reeds geruimen tijd veler aandacht getrokken. Heden is alle geheimzinnigheid opgeheven. In dit perceel heeft de Heer Fred. C. Stähle heden zijn luxe-bakkerij geopend.
Het gebouw is opgetrokken door de aannemers Gebr. Nienaber, naar de plannen van den architect G. van Arkel, die tegelijk voor de geheele stoffeering en meubeleering zorgde. De eigenlijke winkel maakt een zeer aangenamen indruk, door de prachtige tegels van de plateelbakkerij Roozenburg, de sierlijke koperen etalages van Becht & Dyserinck, de fraai bewerkte deuren met geslepen glas en de prachtige toonbank van onyx. Zeer bijzonder is ook de eigenlijke bakkerij, welke zich diep achter het perceel uitstrekt tot aan den vroegeren winkel van den Heer Stähle. Het spreekt wel vanzelf, dat ook hier de geheele verlichting electrisch is, zelfs in de groote heetelucht-ovens.
In den nieuwen gevel is overgebracht een fraaie, oude gevelsteen met het jaartal 1748 en het opschrift:
In trouebel tydt is 't aangeleyt,
In Vreedens tydt volbragt,
In God heb ik myn hoop gevlyet,
In wien ik alles wagt.Zaterdag werd aan alle vrouwelijke bezoekers, ter eere van de opening, een bouquetje overhandigd.
Friedrich Conrad Stähle (Amsterdam 1868 - Baarn 1959) was een zoon van de uit Frankenberg (Pruisen) afkomstige Jakob Friedrich Stähle. Vader Stähle had een bakkerij om de hoek, Raamsteeg 5, waar de familie ook woonde. Zijn zoon nam die zaak op een zeker moment over. Fred. C. Stähle, zoals hij zich noemde, was buiten zijn eigen bakkerij actief in werkgeverskringen en in de politiek: hij was onder meer lid van de gemeenteraad (voor de "Economische Bond", 1919-1923), voorzitter van de Amsterdamse broodbakkerspatroonsvereniging "De Voorzorg" en later van de Nederlandsche Bakkersbond, en directeur van de Meelfabrieken van de Nederlandsche Bakkerij-Centrale. Hij en zijn gezin woonden hier tot circa 1905 boven de winkel.
Stähle opende in de loop de jaren enkele filialen elders in de stad: Bosboom Toussaintstraat, Oude Leliestraat, Scheldestraat. De bakkerij werd in de jaren 1930 verplaatst naar de Westerstraat; de winkel hier in de Spuistraat bleef wel bestaan.
Het pand is anno 2023 nog altijd in gebruik bij een bakker: sinds 1990 zit hier de firma Egstorf.
Spuistraat 274
- Datering:
- 1898
- Ontwerp:
- Arkel, G.A. van
- Bouwstijl:
- Art nouveau, sober
- Oorsponkelijke functie:
- Winkel-woonhuis
- Status:
- Rijksmonument (518458)
- Bronnen & links:
- Monumenten Inventarisatie Project
- Citaat: Het Nieuws van den Dag 26-7-1898, (Delpher) resolver.kb.nl/…
- Recente geschiedenis: buurtwinkels.amsterdammuseum.nl/…
- Uitgebreide beschrijving: depot03.archiefweb.eu/… (archiefversie)
- Laatste wijziging:
- september 2023
Er zijn 12 afbeeldingen in de beeldbank van het Stadsarchief die gerelateerd zijn aan dit adres.