Berend Boeyinga
27 maart 1886 - 6 november 1969
Berend Tobia Boeyinga werd geboren in Noord-Scharwoude als zoon van een gereformeerde predikant. Hij was timmerman, tekenaar en opzichter voordat hij op het bureau van Ed. Cuypers ging werken. Daar leerde hij J.M. van der Mey, Piet Kramer en Michel de Klerk kennen, de leidsmannen van de Amsterdamse School.
Van 1917 tot 1921 werkte Boeyinga samen met De Klerk. Vervolgens werkte hij bij de Gemeentelijke Woningdienst aan de tuindorpen Nieuwendam en Oostzaan, waar hij een landelijke variant van de Amsterdamse School toepaste.
In 1926 vestigde hij zich als zelfstandig architect. Zijn bekendste werken zijn diverse, vooral gereformeerde, kerken, zoals de kerk aan de Kloppersingel in Haarlem (1927, afgebrand in 2003) en de Waalkerk in de Rivierenbuurt (1936, gesloopt in 1989). Ook het laboratoriumgebouw van de VU aan de De Lairessestraat (1932) is een ontwerp van Boeyinga. Een van zijn laatste werken werd de Pniëlkerk aan de Bos en Lommerweg (1954).
Boeyinga was zelf gereformeerd. Hij trouwde twee keer en had drie dochters en twee zonen.