Graansilo Korthals Altes, Silodam 100-256

Selecties van bouwwerken

Gereedschap

Graansilo Korthals Altes, in gebruik tot 1987. Vernoemd naar gemeenteraadslid en korenhandelaar J.Ph. Korthals Altes (1827-1904), die zich inspande voor de haven en voor de graanvoorziening. Hij legde zelf de eerste steen.

De silo is 104,55 meter lang, 20,45 meter breed en 26,60 meter hoog. In de 120 schachten van elk 15 m² kon 16.730.000 kg graan opgeslagen worden. Het gebouw wordt ook wel de Stenen Silo genoemd, ter onderscheid van de naastgelegen Betonnen Silo uit 1952.

Aan de oostkant konden zeeschepen aanleggen om graan te lossen. Op de kade aan de westkant kon het graan vanuit de silo worden overgeslagen in treinwagons (er liepen twee sporen) of in kleinere schepen.

Architect Klinkhamer zag industriële gebouwen als de 'kathedralen van de moderne tijd' en vond het daarom belangrijk om veel aandacht te besteden aan de vorm. In allerlei delen van de silo is te zien dat hij inspiratie haalde uit middeleeuwse stadspoorten en burchten. Klinkhamer leverde het ontwerp en gaf leiding aan de uitvoering, waaraan ook collega A.L. van Gendt medewerking verleende.

Oorspronkelijk was het gebouw grotendeels gesloten. Typerend waren ook de vele rozetankers in de spaarvelden in de gevels; ze verankerden de trekstangen die de horizontale druk van het graan moesten opvangen. Bij de verbouwing tot appartementencomplex tussen 1997 en 1999 was het noodzakelijk om veel ramen aan te brengen, waardoor het burchtachtige karakter verloren is gegaan. Architect van die verbouwing was André van Stigt.

De silo was een onderdeel van de Stelling van Amsterdam, en diende voor het veilig stellen van de proviandering van de burgerbevolking.

Beelden uit 1930.

Oorspronkelijk adres: Westerdoksdijk 51-52.