26 juni 1828 - 1 december 1910
Johannes Hermanus Leliman werd geboren in Amsterdam als zoon van een rijke boterverkoper. Hij begon zijn loopbaan in 1843 bij architect Warnsinck. Tot 1848 was hij in de leer op de timmermanswerkplaats van J.F. Metzelaar in Rotterdam. Terug in Amsterdam studeerde hij 's avonds aan de afdeling Bouwkunde van de Koninklijke Akademie van Beeldende Kunsten.
Zijn eigen ervaringen met het door de Franse bezetting verslechterde beroepsonderwijs zullen wellicht een rol hebben gespeeld bij zijn betrokkenheid bij de oprichting van de Eerste Ambachtsschool in Amsterdam in 1861.
Leliman mengde zich actief in de architectuurdiscussie van zijn tijd. Hij was onder meer actief in de Maatschappij tot Bevordering der Bouwkunst.
Hij maakte ook enkele buitenlandse reizen, waaronder in 1851 naar de Wereldtentoonstelling in Londen. Daar raakte hij diep onder de indruk van de model-arbeiderswoningen van de Society for Improving the Conditions of the Labouring Classes. Die indrukken verwerkte hij in zijn ontwerp van de Salerno-woningen in de Valckenierstraat (1856) en later in de Tweede Jacob van Campenstraat (1872).
Lelimans bekendste ontwerpen zijn het Prinsengrachtziekenhuis (1856) en de sociëteit Arti et Amicitiae aan het Rokin (1855). Zijn stijl is overwegend eclectisch.
Hij trouwde in 1877 met de Zwitserse Laura Deggeller. Een jaar later werd hun zoon Willem geboren, die ook architect zou worden.